Tu Julia Child...no może nie całkiem:)

Ach, jak zaczynałam pisać bloga, to myślałam, że będzie bardziej „kulinarny”, ale jakoś poszedł był w inną stronę, widać, żyje własnym życiem. Opuściłam się nieco z tym gotowaniem, to znaczy z gotowaniem w sumie nie, bo gotuję codziennie, ale z pisaniem o gotowaniu owszem, cóż postaram się poprawić.

Kulki mięsne w sosie
Źródło: Nina w kuchni

500 g mielonego mięsa (ja użyłam wołowiny)

1 jajko

Łyżeczka mielonej kolendry

Sól, pieprz

Mąka do obtoczenia kulek

Sos:

puszka mleczka kokosowego

Puszka krojonych pomidorów

1-2 łyżeczek garam masala

1 łyżeczka czerwonej papryki

szczypta ostrej papryki

1 ząbek czosnku

kawałek świeżego imbiru około 2 cm

1 duża cebula

sól

olej do smażenia

Świeża kolendra do podania

Wymieszać mięso z przyprawami i jajkiem, uformować małe kulki, obtoczyć każdą w odrobinie mąki.

Posiekać cebulę, imbir i czosnek (można wycisnąć), podsmażyć na głębokiej patelni, na odrobinie oleju, aż cebula się zeszkli, dodać przyprawy, po chwili dodać pomidory i mleczko kokosowe, wymieszać, doprowadzić do wrzenia i delikatnie włożyć kulki. Gotować około 20 minut, na małym ogniu, od czasu do czasu delikatnie poruszając kulki, żeby nie przywarły, ale też nie rozpadły się.

Podajemy z ryżem, najlepiej basmati, posypane świeżą kolendrą, jak gotuję ryż podawałam już wcześniej tutaj: ryż 

Brokuł

Ja do tego przygotowałam brokuł inspirowany przepisem Jamiego Oliviera, którego dokładnie nie pamiętam.

Dzielę brokuł na różyczki, obgotowuję krótko, kilka minut. Wyrzucam na kratkę do grillowania w piekarniku i grilluję kilka minut. Rozgniatam bokiem ostrza noża kilka ziarenek kardamonu, wyrzucam łupiny, rozgniecione środki plus sporą szczyptę kolendry mielonej, sól, pieprz i sok i miąższ z pół cytryny mieszam z jogurtem (150-200 gram) i tym polewam brokuła przed podaniem.

P.S. Marta, jak sama wiesz możesz spokojnie zastąpić kulki mięsne tofu, bo kulki sojowe raczej się rozlecą, chyba, że je dobrze skleisz jajkiem, bułką namoczoną w mleku i olejem, to może jest szansa, że pozostaną kulkami a nie pulpą.

Pizza z czymkolwiek bądź* bo liczy się ciasto

Ciasto na pizzę:

½ szklanki wody

1½ szklanki mąki, można posypać więcej jak trzeba

1 łyżeczka soli

1 łyżka cukru lub miodu

1 łyżeczka drożdży suszonych lub pół kostki świeżych

1 łyżka oliwy z oliwek

Sos:

Puszka krojonych pomidorów

Ząbek czosnku

Szczypta:

pieprzu, czerwonej papryki, cynamonu

dwie-trzy szczypty soli i oregano

Ciasto:

Zagniatamy wszystko razem ( jeżeli używamy  świeżych drożdży, to trzeba je rozprowadzić ciepłą wodą, suszonych nie, ja używam suszonych, bo innych tu nie uświadczę), przykrywamy czystą, suchą ściereczką i zostawiamy do wyrośnięcia.

Sos:

Podgrzewamy składniki razem w garnuszku i odparowujemy trochę.

Ciasto z miodem ma fajny aromat, ale jest też bardziej kruche niż z cukrem, co kto lubi. Jak już wyrośnie rozpłaszczamy na blaszce, paluchami, lub wałkujemy, ale wtedy potrzeba więcej mąki, a ja tak nie lubię, no chyba że potrafimy tak:

Na tym rozprowadzamy sos i wszystko inne na co mamy ochotę i żółty ser (najlepiej mozzarella) i pieczemy, krótko, w bardzo gorącym piekarniku.

Ja kocham mój piekarnik :) prawie jak męża i Matyldę, ma funkcję to pieczenia chleba, nagrzewa się do 230 stopni, pizza jest sucha, ale nie przesuszona, cieniutka i gotowa w kilka minut.

*Ja najbardziej lubię pizzę z tuńczykiem i cebulą, jak na zdjęciu albo z prosciutto, suszonymi pomidorami, pieczarkami, a tuż po wyjęciu z piekarnika wrzucam na środek trochę ricotty i rukolę. Inny doskonały pomysł to szynka wiejska, kurki i na koniec śmietana i koperek (ten pochodzi z gdyńskiej Sole Siciliana, mniam, gdzie niestety zastąpiono już teraz kurki pieczarkami), albo duszony szpinak, czosnek, kawałki grillowanej piersi kurczaka  i  świeże pomidory (jak w di Strada innej gdyńskiej pizzerii), albo szpinak, feta i salami i pomidory i na cokolwiek macie ochotę.

No i smacznego!